یک فضای امن | اخبار چشم ، هند اکسپرس

نوشته شده توسط دیپانیتا نات | دهلی نو |

8 نوامبر 2020 ، 6:30:59 صبح





به روزرسانی اخبار ویروس کرونا ویروس بنگال غربی ، به روزرسانی اخبار قفل قفل بنگال غربی ، خشونت خانگی بنگال غربی ، خشونت خانگی در حین قفل افزایش خشونت در خانواده یکی از تاریک ترین ویژگی های قفل کردن است. (منبع: گتی ایماژ / Thinkstock)

یک علاقمند بالیوود ، شالینی 23 ساله در حال رقصیدن روی دیوالی است. “من قصد دارم آن را بهترین Diwali خودم قرار دهم زیرا این جشنواره ای است که ایده بازگشت به خانه را جشن می گیرد. من بعد از یک اشتباه احمقانه به خانواده ام برگشتم. “او گفت که کبودی های بدنش را با آرایش پنهان نمی کند.
چند روز قبل از اعلام قفل در 24 مارس ، شالینی با مردی ازدواج کرد که چهار سال پیش در یک مهمانی ملاقات کرده بود. او می گوید: “از آنجا که پیوند ما کاملا خوب بود ، تصمیم گرفتیم بر خلاف میل خانواده ام در یک معبد مراسمی برگزار کنیم.” شالینی یادداشتی واضح به پدرش نوشت مبنی بر اینكه او یك پیزا یا یك اینچ از دارایی او نمی خواهد. در این مقاله آمده است: “من به شما ثابت خواهم كرد كه شوهرم می تواند دخترتان را راضی نگه دارد و از روی لیاقت خود به موفقیت برسد.”
این سو abuseاستفاده 15 روز بعد آغاز شد. مادرشوهر او موضوع پول را مطرح می کرد – 20 لیتر برای رشد تجارت خود. “من به طور کامل رد کردم. قبل از ازدواج ، شوهرم به من می گفت که هیچ انتظار مالی از خانواده من ندارد و من او را باور کردم. ” شوهرش ، تاجر ، با افزایش بدهی های خود در طی همه گیر شدن ، بد دهن شد. “من نمی توانستم خشونت را تحمل کنم – او تمام وقت مرا ضرب و شتم می کرد در حالی که مادرش با من فریاد می زد. آنها مرا در اتاقی بدون غذا ، آب و برق حبس می کردند. می خواستم بروم اما کجا می توانم بروم؟ ” او می گوید
افزایش خشونت در خانواده یکی از تاریک ترین ویژگی های قفل کردن است. کمیسیون ملی زنان مستقر در دهلی در فاصله ماه های مارس و مه 1447 شکایت دریافت کرده است که 2.5 برابر افزایش از 607 مورد در مدت مشابه در سال 2019 است. “افرادی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند ، از گزارش آن ترس دارند ، اعتماد به نفس پایینی دارند. و آسیب دیده اند. آنها در خانه های خود احساس امنیت نمی کنند و در وضعیت قفل هستند ، این وضعیت بدتر می شود زیرا هیچ راه فراری وجود ندارد. “می گوید Arvinder J Singh ، روان درمانگر و بنیانگذار مرکز رفاه در دانشگاه آشوکا در دهلی.
شالینی سرانجام در روزی مادرش را صدا زد که او را چنان کتک زدند که به سختی راه می رفت. “پدرم آمد و به شوهرم گفت ،” من نمی توانم دخترم را ببینم که درد می کشد. من او را می برم و به هیچ قیمتی او را برنمی گردانم. ناگهان معنای خانه من خیلی بیشتر شد. من شروع به دیدن چیزهایی کردم که قبلاً ندیده بودم – این که والدینم بهترین دوستان من بودند که به خاطر اشتباهاتم از من حمایت می کردند. در هند ، قرار است محل زندگی دختران خانه شوهرش باشد اما من در مکانی که همیشه آن را مسلم می دانستم ، فضای امنی پیدا کردم. “
وقتی همسایه ها و اقوام می پرسند شوهر شالینی چه موقع می خواهد او را “خانه” ببرد ، خانواده هنوز پاسخی ندارند. “ما از نظر اجتماعی چنان مشروط هستیم که نمی دانم چگونه به آنها بگویم که من در خانه هستم. خانه جایی است که پدرم را در آن جا دارم ، که فراموش می کند قبل از عروسی نامه سختی برای او نوشتم ، مرا به سفرهای غافلگیرانه ای به لوناوالا و علیباگ می برد و برای روحیه دادن به من بازی های رومیزی انجام می دهد. مادرم ماموس و بریانی درست می کند که من از خوردن آن لذت می برم. خواهر کوچکترم با من کارتون احمقانه تماشا می کند و می خندیم. “
وقتی وکلا س questionsالاتی شخصی می پرسند که او را مجبور می کند دوباره به کابوس هایش بازگردد ، شالینی در حال یادگیری طناب های طلاق است. “ازدواج قسمت ساده ای است ، جدا شدن کاملا چیز دیگری است. من پس از پاسخ دادن به سوالات وکیل می ترسم و ضربه می بینم اما همانطور که پدر و مادرم می گویند گذشته از بین رفته است در حالی که من حال و آینده خود را دارم. من خوش شانس هستم که خانه ای دارم – و به همین دلیل امسال دیوالی روشن تر خواهد شد. “

? ایندیان اکسپرس اکنون در تلگرام است. برای پیوستن به کانال ما (indianexpress) اینجا را کلیک کنید و با آخرین عناوین به روز شوید

برای دریافت آخرین اخبار چشم ، برنامه Indian Express را بارگیری کنید.

© هند اکسپرس (P) با مسئولیت محدود