ماتي كي سايكال ، ستاره پركاش جها ، توسط م گاني هدايت مي شود. (عکس: جزوه روابط عمومی)

برخی از افراد نامرئی می مانند ، داستانهایشان ناگفته و ترتیب آنها در سوابق دولتی مشخص نیست. زندگی در حاشیه ماتورا ، کارگر مزد روزانه ماتو می تواند یکی از آنها باشد. او مردی ساده و صادق است و برای تأمین هزینه خانواده چهار نفره خود تلاش می کند. او به چرخه سختی وابسته است ، که بعد از کمی لج زدن ، او را به کار می کشاند البته نه به موقع. با این حال ، متو نمی تواند فکر کند که جایگزین آن را با مورد جدیدی جایگزین کند زیرا درآمد ناچیز او این اجازه را نمی دهد.

مبارزات روزمره ماتو در یک فیلم داستانی جدید با عنوان Matto Ki Saikal (چرخه ماتو) ثبت شده است که توسط م گانی نوشته و کارگردانی شده است. جالب اینکه Prakash Jha ، که به عنوان تهیه کننده و کارگردان مشهور است ، نقش ماتو را انشا می کند. گانی سال گذشته فیلمنامه فیلم را از طریق یکی از همکاران فیلمساز مستقر در بمبئی با جاها به اشتراک گذاشت. فیلم نامه زمانی مهم را در زندگی ماتو روایت می کند که ایمان او به سیستم آزمایش می شود ، و نگرش مثبت ذاتی او ضرب و شتم دارد. به خط دواناگاری نوشته شده بود و زبان آن Braj بود. فیلمنامه بلافاصله توجه جها را به خود جلب کرد.

“ما ساخت فیلم های مربوط به بخش حاشیه نشین جامعه خود را متوقف کرده ایم. زیر سایه پیشرفت ، زندگی در محل های ساخت و ساز یا زیر پل ، این افراد برای تأمین هزینه های خود تلاش می کنند. فیلمنامه مرا به یاد فیلم Damul (1985) من انداخت ، “می گوید جها. دامول (بهم پیوند خورده تا مرگ) که در بیهار قرار دارد ، داستان یک کارگر پیوندی است که مجبور می شود برای صاحبخانه خود دزدی کند. اکثر فیلم های جها به موضوعات اجتماعی-سیاسی می پردازند. از دیگر مشاغل کارگردانی وی می توان به Mrityudand (1997) ، Gangaajal (2003) ، Aarakshan (2011) و Raajneeti (2010) اشاره کرد.

پراكاش جها غافلگیر شد كه فهمید گانی از او می خواهد در نقش قهرمان داستان بازی كند. ماتو مطیع و خوش اخلاق است. اما گانی فکر می کرد من می توانم ماتو را درک کنم. به عنوان یک بازیگر ، بازی در این نقش برای من یک چالش بود. من مجبور شدم حدود 20 روز را در ماتورا بگذرانم تا خود را برای بازی در این نقش آماده كنم. ” سرانجام ، جها نه تنها در نقش ماتو بازی کرد بلکه در تهیه کنندگی فیلم نیز همکاری داشت.

ماه گذشته ، ماتو کی سایکال برای اولین بار در جشنواره بین المللی فیلم بوسان به نمایش درآمد. احتمالاً اوایل سال 2021 اکران نمایشی دارد.

بازیگران فیلم متشکل از بازیگران غیر حرفه ای و تئاتر منطقه هستند. قبل از شروع برنامه 20 روزه تیراندازی ، جاها برای متقاعد کردن نقش خود ، کارگاه ها و خواندن کارها را با بازیگران در ماتوره انجام داد. این کمک کرد تا جها بخشی از جهانی شود که گانی آفرید. مهمتر از همه ، Jha با چرخه قدیمی که باید در طول فیلمبرداری سوار شود آشنا شد.

پراكاش جها و ام گاني در مجموعه هاي ماتو كي سايكال. (عکس: جزوه روابط عمومی)

گانی ، که چندین سال با تئاتر خیابانی سر و کار داشته است ، هیچ آموزش رسمی در زمینه ساخت فیلم ندارد. او جدا از کار روی چند فیلم کوتاه ، مستند ناکل سینگ ساوهی Muzaffarnagar Baaqi Hai (2015) را نیز فیلمبرداری کرده است. این تجربیات در داستان سرایی گانی تأثیر می گذارد. گانی داستان ماتو کی سایکال را در سال 2015 با الهام از زندگی پدرش نوشت در حالی که پولکیت فیلیپ روی فیلمنامه و دیالوگ آن کار می کرد. قبل از اینکه این فیلم به یک فیلم سینمایی ساخته شود ، اولین کارگردان آن را به عنوان یک نمایش در محله های فقیرنشین ارائه کرد. این داستان نگاهی عمیق به مبارزات کارگران ، نوید زندگی خوب مراکز شهری ، آرزوهای مردم در سطح پایه و چگونگی بهره برداری از آنها توسط سیاستمداران محلی دارد.

طی سالهای گذشته ، جها نگرانی های سیاسی اجتماعی خود را با موفقیت در پروژه های اصلی خود گنجانده است. “غنی مرا به یاد روزهای ناب سینمایی من انداخت. من سعی می کنم داستان هایی را که می گویم در قلمرو واقعیت قرار دهم. در درجه اول حتی وقتی یک فیلم تجاری باشد ، من داستان هایی را درباره آنچه در اطرافمان اتفاق می افتد انتخاب می کنم. مشکلات مربوط به طبقه و کلاس در فیلم های من ثابت است. این چیزی است که قرار نیست تغییر کند. در آخرین فیلم Pareeksha (2019) من ، من در مورد کلاس صحبت کردم.

? Indian Express اکنون در تلگرام است. برای پیوستن به کانال ما (indianexpress) اینجا را کلیک کنید و با آخرین عناوین به روز شوید

برای دریافت آخرین اخبار سرگرمی ، برنامه Indian Express را بارگیری کنید.

© IE Online Media Services Pvt Ltd