نوشته شده توسط PARIMAL DABHI | احمدآباد |
13 نوامبر 2020 ، 2:28:42 صبح
راجبوی یک جامعه عشایری است که با ساختن طناب از باقی مانده صنعت نساجی امرار معاش می کند. بیان
سازمان داوطلب مستقر در احمدآباد با درک اینکه پس از از دست دادن معاش خود به دلیل قفل شدن ناشی از Covid-19 ، یک گروه اجباری راجبوئی به گدایی مشغول شده اند ، ابتکار عمل را برای احیای چشم انداز معیشت جامعه و استفاده از مهارت های هنری و بازاریابی آنها آغاز کرده است. در طناب سازی.
این سازمان ، تئاتر بودان ، برای این کار با دو سازمان داوطلبانه دیگر – مرکز تحقیقات و انتشارات بهشا (BRPC) و بنیاد پاول هملین – همکاری کرده است. BRPC یک مرکز مستقر در وادودارا است که توسط فعال فرهنگی Ganesh Devy برگزار شده است. بنیاد پل هملین یک گروه مستقر در انگلستان است که از جمله موارد دیگر برای رفاه جوامع آسیب پذیر فعالیت می کند.
راجبوی یک جامعه عشایری است که با ساخت و فروش طناب از باقی مانده صنعت نساجی امرار معاش می کند. مجموعه ای از جامعه ، متشکل از 35 خانه ، در منطقه واتوا در احمدآباد زندگی می کنند. طبق تخمین تقریبی ، کل جمعیت جامعه راجبوی در گجرات حدود 1 – 1.5 لک است.
داكسین چارا از تئاتر بودان گفت كه راجبویی ها از یك زمینه بسیار فقیر هستند. اعضای مرد جامعه با برداشتن جرم گوش امرار معاش می کنند و زنان به طناب سازی مشغول هستند. اعضای مذکر نیز وقتی کار نمی کنند ، به زنان در ساختن طناب می پیوندند. مردم جامعه با استفاده از مواد باقی مانده صنعت نساجی طناب درست می کنند.
“ما از سال 2004 با آنها کار کردیم و آنها پس از یک نبرد قانونی تا دادگاه عالی ، تحت طرح مسکن دولت برای بخشهای اقتصادی ضعیف تر در واتوا مسکن گرفتند. در حین قفل کردن ، این افراد با از دست دادن معیشت کاملاً درمانده شدند. ما سپس با تهیه سهمیه و سایر مواد مورد نیاز از آنها حمایت کردیم. ”
به گفته چارا ، پس از باز کردن قفل قفل ، راجبویی ها به دلیل کمبود بودجه نمی توانند کار خود را از سر بگیرند زیرا بیشتر پس انداز آنها تا آن زمان تمام شده بود.
“ما متوجه شدیم ، برخی از اعضای خوشه شروع به گدایی می کنند. برای کمک به آنها در احیای شغل سنتی خود ، ما این ابتکار را با ایجاد یک گروه 50،000 روپیه ای آغاز کردیم. “
شریف ملک از BRPC ، که مستقیماً با راجبویی ها کار می کند ، گفت: “ما پس از راه اندازی مجموعه ، هفته گذشته دو تن ماده خام از صنعت نساجی در سورات و کیم خریداری کردیم که به طور مساوی بین خانواده های راجبویی توزیع شد. این خانواده ها پس از شروع به درآمد ، هزینه متحمل شده برای مواد اولیه و حمل و نقل را به صورت اقساط پس می دهند. کمیته ای نیز در این زمینه تشکیل شده است. “
ملک گفت: “راجبویی ها به طور کلی طناب های خود را در روستاها می فروشند. از طناب آنها برای اتصال حیوانات ، برداشت آب از چاه های آب و گره زدن کالاها در کامیون ها استفاده می شود. “
در مرحله دوم ، ما در حال برنامه ریزی برای ارائه آنها در بازار هستیم ، در حالی که همچنین به آنها کمک می کند تا مهارت های خود را افزایش دهند و به محصولات طناب مانند دیوار طناب ، پل طناب و غیره دسترسی پیدا کنند. ما سعی داریم آنها را با عمده فروشی گره بزنیم بازرگانان طناب زنی و تولیدکنندگان تختخواب در احمدآباد ، “ملک افزود.
یک پیرمرد 40 ساله از خوشه واتوا از جامعه راجبوی گفت: “کار ما پس از 3-4 ماه حبس کاملا متوقف شد. در حین قفل کردن ، افرادی مانند Dakxinbhai در جیره بندی و غذا به ما کمک کردند. از آنجا که در هنگام قفل کردن ، تمام پس اندازهای خود را از دست دادیم ، پولی برای شروع مجدد شغل خود نداشتیم … و بسیاری از ما در مناطق اطراف شروع به گدایی کردیم. چه کار دیگری می توانستیم انجام دهیم؟ ”
یک زن 52 ساله از جامعه گفت ، “در حین قفل کردن ، ما روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم. اوضاع آنقدر خراب شد که مجبور شدیم برای زنده ماندن التماس کنیم. اکنون ما کار خود را آغاز کرده ایم. “
© هند اکسپرس (P) با مسئولیت محدود
