5 نوامبر 2020 ، 4:22:54 صبح
در این نوامبر 3 ، 2020 ، پرونده پرونده ، دو زن ، به دلیل شیوع ویروس COVID-19 ، ماسک محافظ پوشیده اند ، در یک مرکز رای گیری در Windham ، دبیرستان NH رای گیری کردند. (AP)
نظرسنجی ها پیروزی روشنی برای بایدن پیش بینی کرده بودند ، اما نتیجه هنوز در تعادل باقی مانده است. چرا آنها اشتباه کردند؟
در حالی که نظرسنجی های پیش بینی با استفاده از تکنیک های پیشرفته مدل سازی پیچیده تر شده است ، اما به نظر می رسد که آنها نتوانسته اند نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده را به ویژه از نظر تعداد کرسی های کالج انتخاباتی به درستی پیش بینی کنند. در بهترین حالت ، آنها یک احساس کلی از روند را فراهم می کنند ، که فقط به مدل سازی آماری احتیاج ندارد بلکه غالباً از غرایز سیاسی و شهود خوبی نیز برخوردار است. خواه بیهار باشد و هم ایالات متحده ، باید بتوانید با گفتگو با رای دهندگان حوا را درک کنید – چه در اغذیه فروشی های محله و چه در خانه چاراسیا. در این زمانهای Covid ، البته این گفته آسان تر از انجام است!
محبوب ترین و خوش فکرترین نظرسنجی آمریکایی ، Nate Silver یا FiveThirtyEight را در نظر بگیرید. سیلور ، آماری با آموزش ، با ایجاد PECOTA (الگوریتم مقایسه تجربی و آزمایش بهینه سازی بازیکن) برای مقایسه عملکرد بازیکنان بیس بال به شهرت رسید. وی متعاقباً در انتخابات ایالتی و ملی پیش از سال 2016 پیش بینی های کاملاً خیره کننده ای انجام داد ، جایی که مانند بسیاری دیگر با پیش بینی پیروزی هیلاری کلینتون دست و پا زد.
این بار FiveThirtyEight اعلام کرد که با جمع آوری ، تجزیه و تحلیل و تنظیم نظرسنجی ها ، مدل خود را از طریق یک فرآیند سه مرحله ای بهبود بخشیده است. سپس نظرسنجی ها را با “اصول” مانند داده های جمعیتی و اقتصادی تکمیل کنید. و در آخر ، “حساب کردن برای عدم اطمینان ، و هزاران بار شبیه سازی انتخابات”. اما ببینید چه اتفاقی افتاده است!
سیلور 10 درصد شانس پیروزی به ترامپ داد. او گفت: “آنها تقریبا” همان شانس را داشتند که در مرکز شهر لس آنجلس باران می بارد. “و آنجا باران می بارد. (Downtown LA حدود 36 روز بارانی در سال دارد ، یا تقریباً یک بار در 10 بار یک روز بارانی است.) با Cherrapunji ، به نظر می رسد احتمال پیروزی ترامپ بیش از 10 درصد است.
نقره تنها نبود همه نظرسنجی ها به عنوان مستقل و غیرحزبی دیده می شود که نتایج بسیار غلط است. تنها کسانی که پیش بینی می کردند ترامپ به خوبی عمل خواهد کرد ، گزارش های راسموسن و گروه ترافالگار بودند که هر دو دارای تعصب کاملاً جمهوری خواه هستند.
من انجام نظرسنجی در مورد سیاست خارجی هند و سلاح های هسته ای را از حدود 25 سال پیش شروع کردم (هند و بمب: افکار عمومی و گزینه های هسته ای ، دیوید کورتراث و آمیتاب ماتو (ویراستار) ، دانشگاه نوتردام پرس ، 1996). و محدودیت های اساسی همه نظرسنجی ها همچنان ثابت مانده است.
همچنین توضیح داده شده | چرا انتخابات سال 2020 ایالات متحده برای هند اهمیت دارد
نخست رمز و راز پاسخگوی دروغین است – که از نظر تعارف رأی دهنده “خجالتی” نامیده می شود. ما می دانیم که این اتفاق حتی در موقعیت های خانوادگی نیز رخ می دهد – مانند برخی از نوجوانان که هرگز به سیگار کشیدن اعتراف نمی کنند. هنجارهای اجتماعی و ترس از دعوت به عدم پذیرش اجتماعی اغلب مردم را از شناسایی عمومی با افراد خاص و علل بازمی دارد. مثال کلاسیک از هند جایی است که تعداد کمی از برهمنی ها اعتقاد عمومی به اعتقاد به سلسله مراتب سیستم کاست را دارند. این اعتقاد وجود دارد که تعداد قابل توجهی از رای دهندگان ترامپ ، با توجه به پاسخ های مانوی که رئیس جمهور ایجاد می کند ، نمی خواهند به نظرسنجی ها بگویند که آنها به جمهوری خواهی رأی می دهند.
دوم ، معمای سوال اصلی است. از نظرسنجی های خودم مثال بزنید:
در مورد سلاح های هسته ای و هند ، در سال 1995 ، اگر از پاسخ دهندگان می پرسید ، “آیا می دانید سلاح های اتمی هیروشیما و ناگازاکی ، از جمله بخشهای زیادی از مردم غیرنظامی را نابود کرد؟ آیا هنوز می خواهید هند سلاح هسته ای بدست آورد؟ “، فقط یک سوم پاسخ دهندگان پاسخ مثبت دادند. اما اگر این س differentال را طور دیگری طرح کنید – “آیا می دانید هند با تهدیدهای چین هسته ای و پاکستان هسته ای روبرو است؟ آیا هند نباید تحت این شرایط سلاح هسته ای بدست آورد؟ ” – تقریباً 75 درصد گفته اند هند باید هسته ای شود.
در ایالات متحده ، بسیاری از نظرسنجی ها بسیار نازک تر شده اند تا اطمینان حاصل کنند که یک سوگیری آشکار در متن سوال منعکس نشده است. اما بیشتر نظرسنجی ها اکنون نظرسنجی های انجام شده توسط آژانس های دیگر را نشان می دهند که کیفیت و یکپارچگی آنها می تواند زیر سوال برود.
سرانجام ، البته ، نمونه ای از نظر سنجی است که ممکن است متفاوت از میزان مشارکت باشد. در حالی که معمولاً به چنین خطاهای نمونه گیری رسیدگی می شود ، دموکراتها ممکن است در نظرسنجی های نظرسنجی شرکت کنند ، اما هنوز هم نباید توسط بایدن و کمالا هریس به اندازه کافی برای رأی دادن بسیج شوند. این “بی علاقگی” اغلب (توسط نظریه پردازان دموکراسی مانند رابرت دال) به عنوان شاخص قویتری برای مقاومت سیستم دموکراتیک دیده شده است ، اما می تواند به صورت اپیزودی پیامدهای خطرناک خود دموکراسی را نشان دهد.
برخی می گویند نتیجه ممکن است روزها یا حتی هفته ها به تأخیر بیفتد. اگر در نهایت بایدن پیروز شود ، این وضعیت چه تاثیری بر دولت فعلی – و گذار خواهد داشت؟
البته بسیاری از موارد بستگی به این دارد که انتخابات به زودی پذیرفته شود ، یا مشخص شود که چه کسی از حمایت 270 یا بیشتر اعضای کالج انتخابات حمایت می کند. اگر ترامپ سرانجام به عنوان پیروز ظهور کند ، انتقال به دوره دوم باید رسماً بی وقفه باشد ، اما پیروزی و شخصیت ناپایدار فعلی می تواند برخی ناآرامی های داخلی را برانگیزد.
اگر انتخابات همچنان مورد اختلاف باشد و یا اگر بایدن پیروز شود ، دوره گذار با عواقب همراه خواهد بود.
محقق ربکا لیسنر در آتلانتیک نوشت:[A] امتناع گستاخانه رئیس جمهور از ترک دفتر قطعاً یک سناریوی کابوس است. اما حتی اگر رئیس جمهور دونالد ترامپ در 3 نوامبر یا به زودی نتیجه آن را از دست بدهد و نتایج را بپذیرد ، با این وجود می تواند خسارت قابل توجهی را در طی دوره بین انتخابات و مراسم تحلیف جو بایدن وارد کند – در صورت به خطر انداختن دولت جدید ، و به طور فعال خرابکاری آن ، سوسیس خورد. “
از توضیحات را از دست ندهید | دونالد ترامپ و جو بایدن چگونه و چرا جهان را تحت تأثیر قرار می دهند
در سال 1933 ، بیستمین متمم قانون اساسی ایالات متحده انتقال را از تاریخ 4 مارس به 20 ژانویه منتقل کرد. قانون انتقال ریاست جمهوری در سال 1963 یک رویه دقیق را تعیین می کند ، که به طور معمول می تواند انتقال آرام قدرت را تسهیل کند. اما این زمان های عادی نیست و ترامپ اغلب قوانین خود را وضع می کند و از آنها بازی می کند. این را در نظر بگیرید: پرزیدنت ترامپ فرمانده کل نیروهای مسلح ایالات متحده باقی خواهد ماند و حداقل تا 20 ژانویه کنترل تسلیحات هسته ای ایالات متحده را حفظ خواهد کرد. در این دوره ، با توجه به اندازه و مقیاس قدرت آمریکا ، ایالات متحده و بقیه جهان با عدم اطمینان زیادی زندگی خواهند کرد – و بازیگران دولتی و غیر دولتی ، از جمله در همسایگی هند ، ممکن است وسوسه شوند که ماجراجویانه عمل کنند.
البته از نظر تاریخی ، انتقال معمولاً به معنای قطع ارتباط ، به ویژه بین رژیم های خصمانه دموکرات و جمهوری خواه بوده است. یک مثال که اغلب ذکر می شود ، نامزد اعلامیه خلیج خوک ها در سال 1961 است – تلاش سیا برای سرنگونی فیدل کاسترو در کوبا – که اگر ارتباط بهتری بین دولت های آیزنهاور و کندی وجود داشت ، می توان از آن جلوگیری کرد. باز هم شواهدی وجود دارد که نشان می دهد تیم رئیس جمهور جیمی کارتر از تصمیم اسرائیل برای حمله به راکتور هسته ای اوزیراک در عراق در سال 1981 رونالد ریگان را مطلع نکرده اند.
یک مطالعه عالی موسسه بروکینگز توسط جیمز استاینبورگ و کرت کمپبل مجموعه ای از نمونه ها را از چگونگی دشوار بودن انتقال ، از جمله “مبارزه بیل کلینتون برای مدیریت استقرار سومالی” و بحران های EP-3 که “در آغاز جورج اتفاق افتاد” ارائه داده است. اولین دوره دبلیو بوش وقتی ممکن است یک هواپیمای آمریکایی به فضای هوایی چین نفوذ کرده و با هواپیمای جنگنده چینی برخورد کرده باشد “.
حتی همانطور که بسیاری از آمریکایی ها به دنبال یک معامله جدید هستند که بتواند یک فصل جدیدتر از لحاظ اجتماعی و اقتصادی در تاریخ آمریکا اضافه کند – مانند فصلی که پس از رکود بزرگ تحت رهبری رئیس جمهور فرانکلین D روزولت شاهد آن بود – یک ترامپ “خصمانه” و غیرقابل پیش بینی ، اگر او از دست بدهد ، حداقل در کوتاه مدت می تواند برای آمریکا و جهان خطرناک تر باشد.
همانطور که ترامپ تهدید کرده است ، اگر دیوان عالی کشور درگیر حل اختلاف انتخاباتی درباره تأخیر آرا یا آرا or پستی باشد ، چه اتفاقی می افتد؟
در 57 انتخابات ریاست جمهوری ، دادگاه عالی فقط در مسابقه 2000 بین جورج دبلیو بوش و ال گور درگیر بوده است. هنگام شمارش آرا B بوش در فلوریدا با اختلاف کمی گور را رهبری کرد. سرانجام دیوان عالی کشور حکم داد که “استفاده از استانداردهای مختلف شمارش آرا در فلوریدا ، بند حمایتی برابر با ماده 14 اصلاحیه را نقض کرده و تجدید شمارش آرا تا مهلت مقرر در 12 دسامبر به اتمام نمی رسد”.
به غیر از این ، نمونه انفرادی قضات دادگاه عالی وجود دارد که در سال 1876 به همراه اعضای کنگره در کمیسیونی نشسته اند تا در مورد مسابقه بین رادرفورد بی هیز و ساموئل تیلدن تصمیم بگیرند.
با تأیید ایمی کونی بارت ، دیوان عالی کشور اکثریت مشخصی از قضات محافظه کار را در اختیار دارد. تا زمان مرگ عدالت روت بدر گینسبورگ ، چهار قاضی لیبرال و چهار قاضی محافظه کار وجود داشت که رئیس دادگستری جان رابرتز یک عدالت نسبتاً محافظه کار بود که در برخی تصمیمات با بلوک لیبرال دادگستری موافق بود. اکنون این تغییر کرده است. اگرچه این لزوماً به معنای “جانبداری” دادگاه نیست ، اما ادعاهای ترامپ در مورد تقلب در انتخابات ممکن است واقعاً یک جلسه دادرسی دلسوزانه داشته باشد.
(کمک پژوهشی: Pooja Arora)
