در هند ، CVD علت اصلی مرگ و میر است ، با نزدیک به 1.7 میلیون مرگ سالانه. (منبع: iStock / Getty Images Plus)

یک مطالعه جدید که در دسترس بودن ، قیمت ها و مقرون به صرفه بودن داروهای ضروری برای بیماری های قلبی عروقی (CVD) و دیابت در کرالا را ارزیابی کرده است ، نشان داده است که این کشور در بخش های دولتی و خصوصی از هدف 80 درصدی سازمان بهداشت جهانی کوتاه تر است.

کرالا یکی از بالاترین بارهای بیماری های قلبی عروقی و دیابت را در کشور دارد ، در حالی که سیستم بهداشتی در این ایالت از جمله عملکردهای بهتر محسوب می شود. اخیراً تلاشهای دولت کرالا برای جلوگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر توسط سازمان ملل شناخته شده است.

اما همیشه فرصتی برای بهبود خدمات مراقبت های بهداشتی و در کرالا وجود دارد ، بهبود در دسترس بودن دارو در مراکز بهداشتی دولتی ، محبوب کردن داروخانه های تخفیف یافته دولتی (مانند کارونیا ، جان آشهدی و نیتی) و به روزرسانی منظم لیست داروهای اساسی یک شروع خوب است ، محققان دانشگاه بوستون ، کالج ملی داروسازی ، کوژیکود و فدراسیون جهانی قلب در یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله پزشکی گرمسیری و بهداشت بین المللی گفتند.

اگرچه داروها در بیمارستان های دولتی به صورت رایگان تهیه می شوند ، اما در این تحقیق فقط 46 درصد داروهای مورد بررسی در بیمارستان های دولتی ، 65 درصد داروخانه های تخفیف یارانه ای دولت (GSDP) و 72 درصد داروخانه های خرده فروشی خصوصی یافتند.

“ما دریافتیم که به طور متوسط ​​، کمترین حقوق کارگر دولت در کرالا باید 1.1 روز حقوق برای خرید ماهیانه داروهای ضروری در بخش خصوصی صرف کند ، در حالی که فقط دستمزد 0.8 روز در GSDP ها مانند کارونیا و ژان آوشادی ما همچنین دریافتیم که داروهای ژنتیکی با قیمت بالاتر به احتمال زیاد “پر فروش ترین” نسخه های دارویی هستند ، علی رغم گزینه های بسیار ارزانتری که در همان داروخانه ها موجود است. “” Abhishek Sharma از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون گفت.

اگرچه داروخانه های خرده فروشی از دسترسی بالاتری برخوردار هستند ، اما ارزان بودن داروها محدودیت عمده ای برای دسترسی به آنها محسوب می شود. طبق WHO ، اگر کم درآمدترین کارمند دولت مجبور باشد بیش از یک روز حقوق و دستمزد روزانه را برای تأمین تأمین ماهیانه هزینه کند ، یک دارو مقرون به صرفه نیست. با توجه به نیاز به اطمینان از قیمت های مقرون به صرفه دارو ، WHO هدفی را تعیین کرده است که هیچ بیماری نباید بیش از چهار برابر قیمت مرجع بین المللی پرداخت کند.

دکتر Gautam Satheesh و Abhishek Sharma (دانشگاه بوستون) ، با همکاری دکتر Sandra Puthean و Dr MK Unnikrishnan (کالج ملی داروسازی ، Kozhikode ، هند) و Shiva Raj Mishra (فدراسیون جهانی قلب ، سوئیس) می خواستند اطلاعاتی در مورد موجود بودن ، قیمت تولید کنند و مقرون به صرفه بودن داروهای اساسی در 30 مرکز بخش دولتی و 60 داروخانه خرده فروشی خصوصی.

آنها از سازمان بهداشت جهانی / روش بهداشت بین الملل اقدام بهداشتی برای بررسی امکانات مراقبت های بهداشتی دولت ، GSDP و داروخانه های خرده فروشی خصوصی در شش منطقه کرالا – Thiruvananthapuram ، Ernakulam ، Kozhikode ، Malappuram ، Thrissur و Kottayam – از نوامبر 2018 تا مه 2019

نظرسنجی های سازمان بهداشت جهانی در کشورهای مختلف با درآمد کم و متوسط ​​از سال 2008 تا 2015 گزارش داد که اکثر داروهای اساسی NCD هدف دستیابی 80 درصد WHO را ندارند. با این حال ، این بررسی ها یک سبد مخلوط از داروها را مورد مطالعه قرار داده و شواهد محدودی در مورد دسترسی به داروهای CVD و به ویژه دیابت وجود دارد.

بیماری های قلبی عروقی 31 درصد از کل مرگ ها و 44 درصد از مرگ و میر ناشی از تمام بیماری های غیرواگیر در سطح جهان را تشکیل می دهد. برای مقابله با بار جهانی NCD که به سرعت در حال افزایش است ، کشورهای عضو سازمان ملل متحد متعهد شده اند که تا سال 2030 میزان مرگ و میر ناشی از NCD را تا یک سوم کاهش دهند.

در هند ، CVD علت اصلی مرگ و میر است ، با نزدیک به 1.7 میلیون مرگ سالانه. هند همچنین دومین جمعیت بزرگ جهان را دارد که با دیابت زندگی می کند. شارما گفت: “تحقیقات بیشتری برای درک بیشتر ما از موانع جانبی عرضه و تقاضا برای دسترسی بهداشت و درمان برای همه لازم است.”

? ایندیان اکسپرس اکنون در تلگرام است. برای پیوستن به کانال ما (indianexpress) اینجا را کلیک کنید و با آخرین عناوین به روز شوید

برای دریافت آخرین اخبار هند ، برنامه Indian Express را بارگیری کنید.

© هند اکسپرس (P) با مسئولیت محدود